We hebben een paar interessante dagen in Kathmandu doorgebracht voordat we naar Haripur gingen voor 2 van de 52. We hebben veel spirituele gebouwen, afbeeldingen en beelden gezien en veel geleerd van onze gids. Het maakte me echter erg verdrietig om de armoede van veel mensen te zien. Zoveel daklozen, bedelaars en mensen met lepra die aan de kant van de weg zitten, vaak met kinderen. Niemand lijkt aandacht aan hen te besteden en onze gids veranderde snel van onderwerp toen ik naar hun situatie vroeg. Ik realiseer me dat er als individu niet veel wat we kunnen doen. Ik kijk enorm uit naar mijn bezoek aan Haripur en “onze” scholen om te zien hoeveel vooruitgang de kinderen maken. Reizen naar Nepal zijn altijd vol van gemengde emoties en dit jaar is niet anders.
